فیتو آرتریت

3 بار در روز هر نوبت 2_1 کپسول با کمی آب بعد از غذا میل شود.

• کمک به درمان التهاب و درد مفاصل تسهیل کننده حرکات مفاصل

• موارد منع مصرف و نکات قابل توصیه: زردچوبه در بیماران با سابقه سنگ صفرا و مبتلا به زخم معده نباید با دوز های بالا مصرف شود. مطالعات نشان می دهد که زنجبیل و گیاه پنجه گربه بر تجمع پلاکتی اثر متقابل داشته و مانع ایجاد لخته خونی می شود. بنابراین با ترکیبات ضد انعقاد مانند آسپرین، هپارین و وارفارین( کومادین) نباید همزمان مصرف شود. به علت اثر کاهنده گلوکز خون در بیماران دیابتی که مصرف داروهای کاهنده قند خون دارند باید با احتیاط مصرف شود. دو هفته قبل از عمل جراحی مصرف متوقف شود. عوارض جانبی: مصرف مستمر زردچوبه می‌تواند موجب تحریک دستگاه گوارش شود. در افراد حساس ممکن است موجب بروز بثورات جلدی، اسهال و سوزش سر قلب شود. مصرف در دوران بارداری و شیردهی: مصرف در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی شود.

• در دمای کمتر از 30 درجه سانتی‌گراد و دور از نور و رطوبت، دسترس کودکان نگهداری شود.

آثار فارماکولوژی :

ماده مؤثره کورکومین در زردچوبه دارای خاصیت ضد التهاب است و موجب کاهش درد و التهاب مفاصل در بیماران روماتیسمی می گردد. کورکومین دارای خاصیت آنتی اکسیدان بوده و می تواند خشکی صبحگاهی مفاصل را بهبود بخشیده و درد آن را کاهش دهد. اثر ضد التهابی کورکومین با اثر ضد التهابی داروهای استروئیدی و غیر استروئیدی با فنیل بوتازون قابل مقایسه است. این دارو با مهار سنتزپروستاگلاندین های التهابی، اثر ضد التهاب خود را آشکار می سازد. در مطالعه روی رات اثر مهار کننده کورکومین سدیم mg 3 به ازاء هر کیلوگرم وزن بررسی شد و مشخص گردید که موجب مهار لیپواکسیرژناز و سیکلواکسیژناز می شود. مطالعات جدید نشان داده است که کورکومین موجب پیشگیری از تولید پروتئین بتاآمیلوئید در مغز که عامل ایجاد آلزایمر است شده و در بهبود بیماران موثر است. تحقیقات وسیعی بر روی اثر ضد التهابی زنجبیل انجام گردیده و معلوم شده است که اثر مهاری زنجبیل برروی سنتز پروستاگلاندین ها توجیه کننده مکانیسم اثر ضدالتهابی آن است. همچنین زنجبیل بخشی از آنزیم های مسیر سیکلواکسیژناز را مهار می کند، در حالی که NSAID ها به طور کامل این مسیر را مهار می کنند و در نتیجه عوارض زیادی در بیمار ایجاد می کنند، لیکن زنجبیل فاقد عوارض NSAID ها است. در این رابطه زنجبیل سبب کاهش ترشح اسید معده و حتی کاهش تحریک آن می شود و بنابراین تولید اولسر نمی نماید. اثر ضد التهابی کندر به حضور اسیدهای تری ترپنوئیدی به ویژه بتابوزولیک اسید و سایر مشتقات آن نسبت داده شده است. این ترکیبات با مهار مسیر لیپواکسیژناز موجب مهار سنتز لکوترین ها بویژه لوکوترین B4 می شوند، افزون براین فاکتورهای دیگری نظیر اینترلوکین و TNF بر روی اثر ضد التهابی دارو تأثیر می گذارد. گیاه پنجه گربه نوع Uncaria Tometosa  از زمان های قدیم به مقدار وسیعی خصوصاً در درمان اولسر معده و روماتیسم به کار می رفته است. اثر ضد التهابی این گیاه مربوط به گلیکوزیداسید کینوویک می باشد که نشان دهنده 46 تا 69% وقفه فرایند التهاب در بدن و در آزمایشگاه است. همچنین استرول های بتاسیتوسترول و کامپفرول و استیگماسترول موجود در گیاه دارای اثر ضد التهابی متوسط می باشد. به طور تجربی نشان داده شده است که عصاره های آبی و تری کلرومتان/متانولی گیاه پنجه گربه دارای اثر ضد التهابی در مدل موش صحرایی که با کاراژینان در کف پای موش صحرایی ایجاد شده است می باشد و گلیکوزید اسید کینویک ماده مؤثره این گیاه مسئول چنین اثری است. افزون بر این عصاره گیاه پنجه گربه موجب پیشگیری از فاکتور کپی برداری NF–KB که نشانه یک مکانیسم ضد التهابی این گیاه است می شود. در یک مطالعه دوسوکور اثر گیاه پنجه گربه را همراه با پلاسبو روی 60 بیمار مبتلا به روماتیسم بررسی نمودند. نتایج نشان می دهد که این گیاه موجب بهبودی قابل ملاحظه ای روی التهاب مفاصل، خشکی و درد روزانه و شبانه می گردد.