محصولات مکمل های پسوریازیس

پسوریازیس

پسوریازیس، یک نوع بیماری خود ایمنی پوستی است که سلول های پوستی در آن به تعداد زیادی تکثیر می شوند و به شکل پوسته پوسته روی هم انباشته می شوند. خشکی ناشی از بیماری پوستی پسوریازیس، در ابتدا به رنگی صدفی و نقره ای بوده و پس از پیشرفت و التهاب بالا، به رنگ قرمز متمایل شده و سبب ضخیم شدن پوست می گردد. قرمزی و التهاب در اطراف ضایعات پسوریازیس، بسیار شایع است. 

ضایعات پسوریازیس در افرادی که پوست تیره دارند، ممکن است با رنگ های قهوه ای و یا رنگ های متمایل به بنفش دیده شود. گاهی ممکن است، زخم های پسوریازیس ترک خورده و منجر به خونریزی شوند. شقاق پسوریازیس و زخم های باز، ممکن است دردناک و مستعد عفونت باشند.

چرخه سلولی یک سلول پوستی نرمال، حدود یک ماه طول می کشد. سلول های پوستی پس از تکثیر، به آرامی به سمت بالا حرکت می کنند. با افزایش سن، بزرگتر و صاف تر شده و با از دست دادن آب، از سطح پوست، شروع به ریزش می کنند. در فرد مبتلا به پسوریازیس، سیستم ایمنی بیش فعال، رشد سلول های پوستی را سرعت می بخشد و به این خاطر، چرخه سلولی تنها طی چند روز اتفاق می افتد. سرعت بالای تکثیر سلول های پوستی در این افراد، فرصت مستقر شدن سلول های پوستی در جایگاه صحیح را گرفته  و متعاقبا باعث تجمع سلول های پوستی روی همدیگر و به وجود آمدن  زخم های پسوریازیس می شوند.

این زخم ها معمولا در مفاصل مانند آرنج و زانو ایجاد می شوند، اما ممکن است در مناطق دیگری از بدن نیز دیده شوند. مانند:

• دست 
• پا 
• صورت 
• کف سر 
• گردن 

ضایعات پسوریازیس که کمتر شایع هستند، در مناطقی مانند ناخن، دهان و نواحی تناسلی دیده می شوند. 

پسوریازیس با بیماری های دیگری همچون موارد زیر در ارتباط است.

• دیابت 
• بیماری التهابی روده (IBD)
• بیماری قلبی 
• آرتریت پسوریازیس 
• استرس 
• افسردگی

چند نوع پسوریازیس داریم؟

- پسوریازیس پلاکی 

شایع ترین نوع پسوریازیس است. 

 این نوع معمولا همراه با التهاب و به صورت پوسته های صدفی رنگ برجسته ظاهر می‌شود. این نواحی پلاک نامیده می‌شوند و بیشتر در آرنج، زانو، پوست سر و پشت فرد دیده می‌شوند.

- پسوریازیس پوسچولار 

انواع پوسچولار پسوریازیس معمولا نواحی کوچکی از بدن مانند دست و پا را درگیر می کنند، با این وجود در موارد نادر، می توانند در سراسر بدن نیز پخش شوند. این نوع پسوریازیس بیشتر در بزرگسالان شایع است. در پسوریازیس پوسچولار بخش وسیعی از پوست دچار قرمزی میشود. همچنین تاول های پر چرکی در مناطق درگیر مشاهده می شود. 

- پسوریازیس اریترودرمیک 

پسوریازیس اریترودرمیک حاد ترین و نادر ترین نوع پسوریازیس است. در پسوریازیس اریترودرمیک بخش های وسیعی از پوست با زخم های پسوریازیس درگیر می شوند. پوسته پوسته های این نوع از پسوریازیس عمیق تر و وسیع تر است. افرادی که با این نوع از پسوریازیس درگیر هستند، مستعد ابتلا به عفونت بوده و ممکن است گاهی دچار تب شوند و یا احساس لرز، خستگی و ضعف را تجربه نمایند. 

پسوریازیس اریترودرمیک بسیار جدی بوده و ممکن است جان فرد را به خطر بیاندازد. بنابراین بسیار مهم است که حتما درمان به طور دقیقی دنبال شود. 

- پسوریازیس خالدار یا قطره ای

پسوریازیس خالدار، در کودکان و نوجوانان شایع تر از بزرگسالان است  و ممکن است پس از ابتلا به عفونتی مانند گلودرد استرپتوکوکی شروع شود. در این از بیماری پسوریازیس فرد دچار خال های صورتی یا بنفش کوچک میشود. نواحی درگیر در پسوریازیس خالدار شامل بالاتنه، بازو  و پا است. این لکه ها به ندرت ضخیم و برجسته می شوند.

- پسوریازیس معکوس 

این نوع از پسوریازیس، معمولا به صورت ضایعات قرمز رنگ و ملتهب، در نواحی مانند زیر بغل، زیر سینه، کشاله ران و یا چین های پوستی اندام تناسلی بروز پیدا می کند. به دلیل بروز این ضایعات در چین های پوست و نواحی حساس، تحریک ناشی از مالش و تعریق، می تواند منجر به سوزش و خارش بیشتری گردد.

چرا پسوریازیس می گیریم؟

ژنتیک و سیستم ایمنی دو عامل اصلی ایجاد کننده پسوریازیس هستند.

در پاسخ دقیق تر به این سوال می توان گفت که اگرچه دانشمندان، دقیقا نمی دانند چه چیزی باعث پسوریازیس می شود، اما بی شک سیستم ایمنی و ژنتیک، نقش مهمی در این بیماری ایفا می کنند.

1- سیستم ایمنی 

بیماری پوستی پسوریازیس، نوعی بیماری خود ایمنی است. بیماری های خود ایمنی زمانی رخ می دهند که سلول های سیستم ایمنی به سلول های خودی حمله کنند. در بیماری پسوریازیس سلول های T سیستم ایمنی به اشتباه به سلول های پوستی سالم حمله می کنند. تخریب سلول های پوستی، باعث تحریک تکثیر سلول های پوستی برای جبران سلول های از دست رفته می شود. 

تولید انبوه سلول های پوستی و تجمع آن ها  بر روی هم، باعث بروز ضایعات پسوریازیس و ظاهر پوسته پوسته بر روی این ضایعات می شود. 

همچنین حمله سلول های ایمنی به سلول های پوستی باعث ایجاد قرمزی و التهاب در نواحی درگیر می شود. 

2- ژنتیک 

برخی از افراد، دارای ژن هایی هستند که آن ها را برای ابتلا به پسوریازیس مستعد تر از باقی افراد می کند. طبق مطالعه ای در سال 2019 احتمال بروز پسوریازیس در افرادی که شخصی از خانواده نزدیکشان بیماری پوستی دارد، بیشتر است. 

از کجا بفهمیم پسوریازیس داریم؟

معاینه فیزیکی 

علائم ظاهری پسوریازیس مشخص و قابل تمایز با دیگر مشکلات پوستی است. بنابراین تشخیص این بیماری برای پزشکان متخصص پوست بسیار آسان است. حتما در نظر داشته باشید که تمام نواحی درگیر را به پزشک متخصص نشان دهید. 

بیوپسی ( نمونه برداری)

در صورتی که علائم به اندازه کافی برای تشخیص قطعی توسط پزشک واضح نباشند، ممکن است از پوست شما نمونه برداری شود. 

نمونه کوچک برداشته شده، به آزمایشگاه ارسال می گردد و در نهایت نوع پسوریازیس که با آن درگیر هستید، مشخص خواهد شد. 

علائم پسوریازیس 

علائم پسوریازیس فرد به فرد و بسته به نوع پسوریازیسی که فرد با آن درگیر است، متفاوت است.

ضایعات پسوریازیس ممکن است تنها بخش هایی از بدن را درگیر کنند و در برخی افراد، تمام بدن را فرا بگیرند. 

از رایج ترین علائم پسوریازیس پلاکی می توان به موارد زیر اشاره کرد.

• ضایعات برآمده، قرمز و ملتهب بر روی پوست های روشن و لکه هایی با رنگ قهوه ای و یا بنفش بر روی پوست های تیره
• پوسته پوسته شدن روی پلاک های پسوریازیس (ضایعات پوستی خشک)
• خشک بودن پوست تا اندازه ای که ممکن است زخم ها ترک خورده و منجر به خونریزی شود.
• احساس درد در اطراف ضایعات
• احساس خارش و سوزش در اطراف پلاک های پسوریازیس 
• ناخن های ضخیم و حفره دار
• مفاصل دردناک و متورم

لزوما همه افراد این علائم را تجربه نخواهند کرد. از طرفی ممکن است برخی افراد به صورت چرخه ای یک سری از علائم را تجربه کنند و پس از مدتی علائم کمرنگ شوند و یا حتی از بین بروند. 

در انواع خفیف تر، این بیماری بیشتر از جنبه زیبایی برای بیمار، آزاردهنده است. اما در موارد شدیدتر، سوزش شدید، درد و از کار افتادگی برخی نواحی در بدن فرد مشاهده می‌شود.

آیا پسوریازیس خارش دارد؟

یکی از علائم پسوریازیس خارش در نواحی درگیر است. به طور معمول، مصرف داروهایی که برای پسوریازیس تجویز می شوند، تا حدی احساس خارش را از بین می برد. 

درمان پسوریازیس

متاسفانه پسوریازیس درمان قطعی ندارد و درمان های موجود تنها به التیام علائم بیماری کمک می کنند. 

به طور کلی هدف از درمان پسوریازیس، کاهش التهاب و پوسته پوسته شدن پوست، کاهش سرعت تکثیر سلول های پوستی و از بین بردن پلاک های پوستی می باشد.

درمان های پسوریازیس، در سه دسته طبقه بندی می شود. 

1. درمان های موضعی 
2. پرتو درمانی
3. درمان های دارویی سیستمیک 

اینکه پزشک کدام درمان را به شما توصیه نماید، بستگی به شدت پسوریازیس و میزان پاسخ‌دهی به درمان‌های قبلی و اقدامات خود مراقبتی دارد. ترکیب مسیر های درمانی برای اغلب افرادی که درگیر با نوع متوسط پسوریازیس هستند، تاثیرگذار است. برخی افراد نیاز به تغییر روش درمانی در طول درمان دارند، ولی برخی دیگر از یک روش درمانی ثابت استفاده می کنند.

1- درمان موضعی

به طور معمول، درمان‌های موضعی اولین روش‌های درمانی هستند که برای پسوریازیس خفیف تا متوسط توصیه می‌شوند. در این نوع درمان‌ها، کرم‌ها و پمادهایی در نواحی آسیب‌دیده، به منظور التیام علائم استعمال می‌شود. این نوع از درمان شامل موارد زیر است. 

• کورتیکواستروئید های موضعی مانند هیدروکورتیزون، تریامسینولون و کلوبتازول
• رتینوئید های موضعی نظیرتازاروتن
• آنالوگ های ویتامین دی همچون کلسیپوتریول، کلسیتریول و تاکالسیتول
• مهارکننده‌های کلسینورین، مانند تاکرولیموس و پیمکرولیموس
• آنترالین یا دیترانول
• سالیسیلیک اسید
• مرطوب کننده ها

برای پسوریازیس چه پمادی بزنیم؟

تاکنون محصولات متنوعی از جمله کرم های مختلف برای کاهش علائم پوستی مانند التهاب، خارش و رفع پلاک های پوستی ناشی از پسوریازیس تولید شده است. محصولات زیر از بهترین کرم های درمان پسوریازیس هستند. 

کرم پسوس رام مام دارو

کرم ترمیم کننده پوسته های بدن سریتا  

کرم پسوریازیس سریتا

کرم پسوریازیس بتاکید درماگور

 کرم پی اس او پسوریازیس توپاز

2- پرتو درمانی 

نور درمانی به تنهایی و یا همراه با سایر روش های درمانی، خط اول درمان پسوریازیس متوسط تا شدید است. در این نوع از درمان پسوریازیس از اشعه UV و یا نور طبیعی، استفاده می شود. نور خورشید باعث از بین رفتن گلبول های سفید بسیار فعال که سلول های سالم پوست را از بین می برند، می شود و بدین طریق از تکثیر زیاد سلول های پوستی پیشگیری می کند. 

هر دو نوع اشعه UVA و UVB در کاهش علائم پسوریازیس ملایم تا شدید موثر هستند. 

3- درمان دارویی سیستمیک

درمان دارویی برای افرادی که دچار پسوریازیس متوسط تا حاد هستند و نسبت به درمان موضعی مقاوم بوده اند، استفاده می شود. 

بسیاری از داروهای پسوریازیس عوارض زیادی داشته و معمولا پزشکان معالج برای مدت زمان کوتاهی این دارو ها را تجویز کرده و سپس به تدریج مصرف آن را قطع می کنند. 

• متوتروکسات 
• سیکلوسپورین
• داروهای بیولوژیک مانند اتانرسپت، اینفلیکسی مب، آدالیمومب و اوستکینومب
• رتینوئیدهای خوراکی مانند آسیترتین

چه ویتامینی برای پسوریازیس خوب است؟

انواع ویتامین های موثر در کاهش شدت علائم ویتامین های A، B، C، D و E است. 

ویتامین A

دو گروه اصلی رتینوئید ها و کارتنوئید های در ویتامین A از اهمیت بالایی برخوردار هستند. نتایج مطالعه ای که در سال 2011 انجام شده، حاکی از این است که به طور معمول، افراد درگیر با پسوریازیس، دچار کمبود ویتامین A، خصوصا انواع کارتنوئید ها هستند. استفاده بیشتر از ویتامین A در رژیم غذایی، می تواند علائم پسوریازیس را بهبود بخشد. تجویز موضعی و خوراکی ویتامین A برای افراد مبتلا به پسوریازیس مفید است. 

در صورت تمایل برای خرید بهترین محصولات ویتامین A می توانید از موارد زیر استفاده کنید. 

ویتامین A  یوروویتال

ویتامین A  شاری 

ویتامین A و D  دانا  

ویتامین B

بیوتین (B7) و B12 در کاهش علائم بیماری پسوریازیس تاثیرگذار هستند. کمبود ویتامین B7 یا بیوتین شایع نیست و طبق مطالعات ارتباط مستقیمی بین مصرف این ویتامین و بهبود پسوریازیس وجود ندارد. اما به طور کلی این ویتامین برای حفظ سلامت پوست مفید است. 

این در حالی است که B12 یکی از درمان های اصلی موضعی برای پسوریازیس است. مطالعات نشان دادند کمیود ویتامین B12 با بروز پسوریازیس ارتباط مستقیم دارد. B12 در بسیاری از فرآورده های حیوانی وجود دارد. اما اگر گیاهخوار هستید، می توانید به منظور جبران کمبود این ویتامین، از محصولات حاوی ویتامین  B12 استفاده کنید. 

در صورت تمایل برای خرید بهترین محصولات ویتامین B12 موارد زیر پیشنهاد می شود. 

ویتامین B12 سپید طب 

ویتامین B12 برونسون 

ویتامین B12 هلث اید

ویتامین B12 یوروویتال

 ویتامین B12 آپوویتال

ویتامین C

زمانی که سیستم ایمنی بدن با پسوریازیس درگیر است، استرس اکسیداتیو در بدن افزایش پیدا می کند که متعاقبا باعث وخیم تر شدن علائم بیماری می شود. طبق مطالعات افزایش سطح ویتامین C می تواند تا حد زیادی استرس اکسیداتیو را کنترل کند. 

در صورتی که تمایل به خرید بهترین ویتامین C را دارید، می توانید از محصولات زیر که در داروکده موجود هستند استفاده کنید. 

ویتامین سی یوروویتال

 ویتامین سی ویتابیوتیکس

ویتامین سی ایکس مارت 

 ویتامین سی برونسون

ویتامین D

ویتامین D در اثر قرار گرفتن در معرض نورخورشید، در بدن ساخته می شود. یکی از مهم ترین ویتامین ها، برای سلامت سیستم ایمنی ویتامین D است. کمبود ویتامین D با بروز پسوریازیس در ارتباط است. یکی از نکات بسیار مهم راجع به ویتامین D، قابلیت تنظیم سیستم ایمنی است. در صورتی که سطح ویتامین D پایینی دارید، با مشورت پزشک دوز مناسب از ویتامین D را انتخاب کرده و شروع به مصرف کنید. 

در صورت تمایل به خرید بهترین ویتامین D میتوانید از موارد زیر استفاده کنید. 

  ویتامین D سوپرابیون

ویتامینD  ویتابیوتیکس

 ویتامین D اروند فارمد 

ویتامین D هولیستیکا

ویتامین E 

طبق مطالعات انواع ویتامین محلول در چربی می توانند در بهبود علائم افراد مبتلا به پسوریازیس موثر باشند. همانطور که پیش تر نیز گفته شد، در بیماری پسوریازیس، میزان رادیکال های آزاد افزایش می یابد و این رادیکال های آزاد، باعث آسیب به سلول های سالم پوست می شوند. خواص آنتی اکسیدانی ویتامین E و مبارزه آن با استرس اکسیداتیو ناشی از افزایش رادیکال های آزاد، باعث بهبود علائم پسوریازیس می شود. 

همچنین طبق مطالعات ویتامین E از شعله ور شدن علائم پسوریازیس، پیشگیری می کند. از طرفی استفاده از ویتامینE  به واسطه افزایش خون رسانی به مناطق آسیب دیده می تواند در تسریع ترمیم ضایعات و زخم ها موثر باشد.  

ویتامین E هم به صورت موضعی و هم به صورت خوراکی، می تواند در بهبود علائم پسوریازیس تاثیر گذار باشد. ویتامین E در بسیاری از روغن ها، کرم ها و سرم های محصولات آرایشی و بهداشتی به کار برده می شود. 

اگرچه مصرف موضعی ویتامین E در پسوریازیس، اثرگذاری بالاتری نسبت به مصرف خوراکی آن دارد، با این وجود استفاده از مکمل های ویتامین  E می تواند کاهش علائم را دو چندان کند. 

برای خرید بهترین محصولات موضعی ویتامین E میتوانید از موارد زیر استفاده کنید. 

کرم ویتامین E دکتر ژیلا

ژل ویتامین E درماپلاس

کرم مرطوب کننده حاوی ویتامین E نئودرم

کرم مرطوب کننده حاوی ویتامین E پریم  

برای خریدن بهترین مکمل ویتامین E می توانید از موارد زیر برای خرید استفاده کنید. 

مکمل ویتامین E یوروویتال

مکمل ویتامین E  ایزاویت زهراوی

مکمل ویتامین E کارن

مکمل ویتامین E  ابورنز

از دیگر ترکیباتی که می توان از آن ها برای بهبود علائم پسوریازیس استفاده کرد، می توانید به موارد زیر اشاره نمود: 

- امگا 3

اسید های چرب امگا 3 میزان التهاب در بدن را کاهش می دهند. همچنین امگا 3 باعث تعدیل سیستم ایمنی می شود. بنابراین مکمل امگا 3  محصول مناسبی برای افراد مبتلا به پسوریازیس است. 

بیشترین مقدار امگا 3 در روغن ماهی وجود دارد، اما مواد غذایی همچون روغن های گیاهی، مغز آجیل و سویا نیز دارای امگا 3 هستند. 

برای دریافت امگا 3 می توانید از مکمل های امگا 3 نیز استفاده کنید. 

در صورت تمایل به خرید بهترین مکمل امگا 3 می توانید از موارد زیر استفاده کنید. 

امگا 3 یوروویتال

امگا 3 بدون جیوه زهراوی

امگا 3 ویتارمونیل

امگا 3 امگا فلکس هلث برست

امگا 3 امگازون هلث اید

- گلوکزآمین  و کندروتین 

یکی از علائم پیشرفت پسوریازیس، آرتریت پسوریازیس است. درد و سفتی در مفاصل و همچنین تورم از علائم آرتریت پسوریازیس است. آرتریت پسوریازیس، می تواند هر ناحیه مفصلی از بدن را درگیر کند. درمانی قطعی برای آرتریت پسوریازیس وجود ندارد و درمان های موجود تنها باعث کاهش علائم و یا پیشگیری از تخریب غضروف ها و مفاصل می شوند. 

ترکیب گلوکز آمین و کندروتین با کمک به سلامت مفاصل، باعث افزایش خاصیت ارتجاعی غضروف ها، ترمیم، شکل دهی و مهار تخریب غضروف ها می شود. مکمل های حاوی این ترکیبات می تواند باعث کاهش علائم مرتبط با پسوریازیس شود. 

در صورت تمایل برای خرید بهترین محصولات حاوی گلوکز آمین و کندرویتین می توانید از موارد زیر استفاده کنید.

گلوکز آمین کندرویتین ام اس ام نیچرفیت

گلوکزآمین کندرویتین مکس فیشر فلکسان

گلوکزآمین کندرویتین پریفلکس

گلوکزامین کندرویتین و ام اس ام  فارما پلاس

- متیل سولفونیل متان (MSM)

MSM دارای فعالیت ضد التهابی است و می تواند ترشح برخی از سیتوکین های التهابی دخیل در شدت پسوریازیس را کاهش دهد. همچنین، تحقیقات اولیه حاکی از این است که MSM به کاهش التهاب و درد مفاصل که معمولا با پسوریازیس همراه هستند، کمک می کند. با این وجود، به تحقیقات بیشتری برای پیدا کردن ارتباط بین MSM و علائم پسوریازس نیاز است. با توجه به ایمنی بالای ترکیب MSM می توان از آن، جهت کاهش علائم در مبتلایان به پسوریازیس استفاده نمود. 

در صورت تمایل برای خرید محصولات حاوی MSM می توانید از موارد زیر استفاده کنید. 

مکمل حاوی MSM فیدوپین آرایکس

مکمل حاوی MSM فول فلکس پلاس

مکمل حاوی MSM ایزی فلکس

مکمل حاوی MSM فیشر فلکسان  

- گل مغربی 

گل مغربی یکی از فراورده های گیاهی است که طبق برخی مطالعات صورت گرفته به واسطه میزان بالای GLA که دارد، می تواند در کاهش علائم ناشی از پسوریازیس تاثیرگذار باشد. روغن گل مغربی پس از استخراج، در محصولات موضعی و همچنین مکمل های خوراکی استفاده شده و به بازار عرضه می شود. 

بیشتر بخوانید: گیاه گل مغربی با نام علمی Oenothera biensis

مصرف گل مغربی به صورت خوراکی

طبق مطالعات انجام شده اطلاعات ضد و نقیضی راجع به فواید مصرف خوراکی گل مغربی برای استفاده در مبتلایان به پسوریازیس مطرح شده است. اگرچه برخی مطالعات مصرف GLA را بهبود بخش علائم پسوریازیس اعلام کرده اند، برخی دیگر اثربخشی قابل توجهی، پس از استفاده از گل مغربی در مبتلایان به پسوریازیس گزارش نکرده اند.

بنابراین برای اینکه بتوان نظر قاطع تری راجع به اثرگذاری گل مغربی بر روی پسوریازیس داد، نیاز به مطالعات بیشتر و وسیع تر با جامعه آماری بالاتری است. با این وجود، روغن گل مغربی خواص زیادی برای سلامت پوست دارد. روغن گل مغربی نه تنها مرطوب کننده و تسکین دهنده است، بلکه می تواند قابلیت ارتجاعی پوست را افزایش داده و خشکی، التهاب، زبری و چین و چروک را برطرف کند.

در صورت تمایل، برای خرید بهترین مکمل گل مغربی می توانید از موارد زیر استفاده کنید. 

گل مغربی ایونینگ پریم کارن

گل مغربی باریج اسانس

روغن گل مغربی جابر ابن حیان 

روغن گل مغربی دانا  

مصرف گل مغربی به صورت موضعی 

سلامت پوست با میزان لیپید های موجود در پوست خصوصا اسید چرب های غیر اشباع، ارتباط مستقیم دارد. اسید های چرب غیر اشباع در رطوبت، نرمی و لطافت پوست تاثیر شایانی دارند. مهمترین اسید های چرب موثر در حفظ رطوبت پوست و کاهش اختلالات پوستی، دو زیر شاخه مهم امگا 6 با اسامی لینولئیک اسید (LA) و گاما لینولئیک اسید (GLA) هستند. 

 اسید چرب های LA و GLA از ترکیبات اصلی ساختار پوست برای حفظ سیالیت و پایداری پوست هستند. پوست به عنوان سد بین سلول و محیط اطراف سلول عمل کرده و عبور و مرور انواع مولکول ها، توسط سلول های پوستی بررسی می شود. سلول های پوستی به واسطه کنترل خروج آب باعث حفظ رطوبت می شوند. از طرفی از ورود هر گونه مواد سمی به درون سلول پیشگیری می کنند. 

اختلالاتی مانند پسوریازیس، اگزما و درماتیت آتوپیک با کمبود GLA در ارتباط است. طبق مطالعات استفاده از ترکیبات موضعی حاوی GLA مانند گل مغربی، باعث کاهش علائم ناشی از این بیماری می شود. 

کرم لینودرم باریج اسانس

- اثرات کورکومین بر روی پسوریازیس 

طبق مطالعات، کورکومین به دلیل خواص ضد التهابی بالایی که دارد، می تواند باعث کاهش علائم ناشی از پسوریازیس شود. اثر کورکومین هم به صورت موضعی و هم به در مقیاس پایین تر به صورت خوراکی بر روی پسوریازیس قابل مشاهده است. 

کورکومین ماده موثر زردچوبه است. بنابراین می توانید به صورت طبیعی از این ادویه بیشتر از حالت نرمال در غذا هایتان استفاده کنید. اما با توجه به اینکه مقدار کورکومین در گونه دارویی (Curcuma Longa) بیش از سایر گونه های کورکوما (جنس زردچوبه) می باشد، در صورت تمایل می توانید از مکمل های حاوی کورکومین نیز استفاده کنید. 

کورکومین دینه

کورکومین کارن

سیناکورکومین اکسیر نانوسینا

کورکومین کورکومکس هلث اید

سوالات متداول پسوریازیس 

1- پسوریازیس از چه سنی شروع می شود؟

احتمال بروز پسوریازیس در هر سنی وجود دارد اما غالبا بین 20 تا 30سالگی و همچنین بین 50 تا 60 سالگی با احتمال بالاتری ممکن است بروز پیدا کند. همچنین ریسک ابتلا به پسوریازیس در مردان و زنان برابر است. به علاوه شدت بیماری فرد به فرد متفاوت است. 

2- آیا پسوریازیس خطرناک است؟

به طور کلی پسوریازیس تهدید کننده جان افراد مبتلا نیست، به جز در مواردی که فرد دچار پسوریازیس پیشرفته شده و دچار پسوریازیس اریترودرمیک شود. این نوع نادر از پسوریازیس، به طور سیستمیک تمام بدن را درگیر میکند. 

همچنین پسوریازیس با بیماری هایی نظیر دیابت، بیماری قلبی و افسردگی نیز مرتبط است. بنابراین باید درمان و کنترل علائم را جدی گرفت.

در برخی افراد مبتلا به پسوریازیس، بیماری التهابی آرتریت پسوریازیس نیز مشاهده می شود. در این بیماری، مفاصل تحت تأثیر قرار گرفته و ممکن است افزایش مایع میان بافتی در پا و یا مچ پا مشاهده شود. 

3- پسوریازیس از کجا شروع  می شود؟

اینکه علائم پسوریازیس از چه ناحیه ای از بدن شروع شود، فرد به فرد متفاوت است و بسته به انواع متفاوت پسوریازیس نواحی متفاوتی از بدن ممکن است درگیر این بیماری شوند. 

4- آیا پسوریازیس واگیر دارد؟

برخی اشتباها تصور می کنند که پسوریازیس مسری است. چنین مسئله ای کاملا اشتباه است و تماس با زخم های پسوریازیس منجر به ابتلای شما نخواهد شد. 

5- آیا پسوریازیس ارثی است؟

عوامل ایجاد کننده بیماری خود ایمنی پسوریازیس مشخص نیست، اما به طور کلی بر طبق مطالعات انجام گرفته، دو فاکتور اصلی در بیماری پسوریازیس، ژنتیک و سیستم ایمنی می باشند.

بنابراین می توان گفت پسوریازیس تا حدی ارثی است و عوامل بیرونی می توانند تحریک کننده شروع علائم این بیماری شوند. 

6- آیا پسوریازیس درمان قطعی دارد؟

غالب بیماری های اتوایمنی، درمان قطعی ندارند. هنوز مشخص نیست که چه عاملی سیستم ایمنی را برای حمله به سلول های خودی تحریک می کند. متاسفانه بیماری پوستی پسوریازیس نیز با توجه یه اینکه جزء بیماری های خود ایمنی محسوب می شود، درمان قطعی ندارد. اما، می توان علائم آزار دهنده ناشی از این بیماری را با استفاده از مسیر های درمانی اشاره شده تا اندازه ای کنترل نمود.

7- برای درمان پسوریازیس چه بخوریم؟

تغذیه نمی تواند باعث درمان و یا از بین بردن ضایعات پسوریازیس شود. اما تغذیه سالم حاوی مواد مغذی می تواند باعث کاهش علائم ناشی از این بیماری شود. 

چند تغییر ساده در شیوه زندگی، ممکن است به کاهش علائم پسوریازیس و جلوگیری از شعله ور شدن آن کمک نماید. این تغییرات عبارتند از:

- کاهش وزن

سازمان بهداشت جهانی (WHO)، چاقی و اضافه وزن را به عنوان یک محرک مهم برای پسوریازیس معرفی نموده است.

از آن جایی که ارتباط چاقی با کاهش اثربخشی درمان پسوریازیس و افزایش خطر ابتلا به پسوریازیس، بر اساس تحقیقات علمی متعدد گزارش شده است، کاهش وزن باید بخشی از مدیریت پسوریازیس باشد.

در صورتی که دچار اضافه وزن هستید، حتما رژیم غذایی مناسب و ورزش را جهت کاهش وزن در برنامه خود قرار دهید، تا شاهد اثربخشی مطلوب تری از مسیرهای درمانی پسوریازیس باشید. 

مکمل کاهش وزن فولفیل بهشاد دارو

مکمل کاهش وزن اسلیم لست کارن

مکمل کاهش وزن نیچرفیت دیموند

مکمل کاهش وزن کربواسلیم هلث اید

مکمل کاهش وزن کربوبلاکر نچرال ورلد

مکمل کاهش وزن اسلیم فول سبز دارو

- کاهش مصرف چربی های اشباع 

کاهش استفاده از فرآورده های حاوی اسید چرب اشباع که در محصولاتی مانند گوشت و لبنیات یافت می شوند، در کنترل علائم بیماری پوستی پسوریازیس اثرگذار است. افزایش مصرف مواد غذایی حاوی امگا 3 مانند غذا های دریایی و یا گیاهان حاوی امگا 3 مانند گردو، سویا و دانه های کتان نیز در مدیریت این بیماری، موثر است.

- پرهیز از مواد غذایی التهاب زا و محرک

بیماری پوستی پسوریازیس از انواع پر التهاب بیماری خود ایمنی است. بنابراین محدود کردن مصرف غذاهایی که باعث تحریک بیشتر التهاب می شود، ضروری است. از غذاهای محرک و التهاب زا می توان به موارد زیر اشاره کرد. 

• گوشت قرمز 
• شکر تصفیه شده 
• غذا های فراوری شده 

- کاهش مصرف الکل

یکی از مواردی که می تواند بیماری پوستی پسوریازیس را شعله ور کند، مصرف الکل است. طبق مطالعات مصرف الکل، می تواند باعث بروز التهاب بیشتر در افراد مبتلا به پسوریازیس شده و نهایتا باعث ایجاد علائم شدیدتردر این افراد شود. قطع یکباره و یا کاهش مصرف الکل به بهبود علائم ناشی از این بیماری کمک شایانی خواهد کرد.

در صورتی که اعتیاد به مصرف الکل دارید، حتما با پزشک متخصص برای درمان این مشکل مشورت کنید. 

- مصرف به اندازه ویتامین ها 

می توانید ویتامین ها را از رژیم غذایی دریافت کنید. اما چنانچه مواد مغذی کافی، از منابع تغذیه ای دریافت نمی کنید، جهت رفع کمبود ویتامین، از مکمل های ویتامینی استفاده کنید. 

- ترک سیگار

سیگار کشیدن خطر ابتلا به پسوریازیس و شدت علائم بیماری را افزایش می دهد.  با ترک سیگار، ممکن است علائم پسوریازیس بهبود یابد و درمان پسوریازیس موفق تر عمل کند.

8- چه غذاهایی برای بیماری پسوریازیس مفید است؟

مصرف غذا هایی که تحریک کننده التهاب در بدن نباشند و همچنین به تنظیم سیستم ایمنی کمک کنند می توانند به کاهش علائم سیستم ایمنی کمک کنند. از جمله مواردی که می توانید به رژیم غذایی خود اضافه کنید، موارد زیر است.

• میوه ها و سبزیجات 
• پروتئین های گیاهی 
• غذا های دریایی مانند ماهی و میگو و ... 
• حبوبات 
• آجیل و دانه های گیاهان مانند سویا 
• روغن زیتون 
• مقدار کمی از لبنیات کم چرب 

9- آیا پسوریازیس باعث ناباروری مردان می شود؟

پسوریازیس درمان نشده ممکن است باروری مردان را مختل کند. در بیماری پسوریازیس با التهاب سیستمیک در سراسر بدن مواجه هستیم. افزایش سایتوکاین های التهابی، ممکن است بر روی هورمون های جنسی  و تولید اسپرم تاثیر بگذارد و بدین طریق باعث کاهش باروری شوند. طبق یک مطالعه در سال 2017، 70 درصد افراد مورد مطالعه که دچار پسوریازیس بودند، دچار التهاب ناشی از این بیماری در غدد تولید کننده هورمون های جنسی بودند. 

10- آیا پسوریازیس سر باعث ریزش مو می شود؟

پسوریازیس کف سر ممکن است به طور موقت باعث ریزش مو شود. معمولا افرادی که دچار پسوریازیس در ناحیه کف سر هستند، برای رفع احساس خارش ناشی از پوسته ریزی، مدام کف سر را می خارانند که همین موضوع باعث تحریک ریزش تار موها می شود. همچنین به کار بردن زور برای جدا کردن زخم های سر، ممکن است باعث ریزش موهای سر شود. 

با شروع مسیر درمانی صحیح، ریزش مو ناشی از پسوریازیس نیز متوقف خواهد شد و رویش موهای جدید از سر گرفته خواهد شد. 

برای پیشگیری از خارش کف سر ناشی از پسوریازیس می توانید از روش های زیر استفاده کنید. 

• از یک نرم کننده برای حفظ رطوبت کف سر استفاده کنید.
• تا حد امکان از وسیله هایی مانند سشوار که باد گرم دارند و خشکی پوست را تحریک می کنند، استفاده نکنید. 
• از محصولات مو حاوی منتول نعناع استفاده کنید. 
• برای التیام بخشیدن به احساس خارش در کف سر، از یک حوله خیس و یا کمپرس یخ استفاده کنید. 

11- برای پسوریازیس چه شامپویی خوب است؟

شامپوهای تهیه شده برای پسوریازیس، دارای خواص التیام بخش برای علائم ناشی از این بیماری خود ایمنی هستند. رفع قرمزی، التهاب، کم کردن پلاک های پسوریازیس و خواص آنتی میکروبی از ویژگی های شامپو های مخصوص پسوریازیس است. 

معرفی چند محصول شامپو مخصوص پسوریازیس 

شامپو پسوریازیس سریتا

شامپو سنس پسوریا سینوا

شامپو کل تار یک درصد بهسا 

شامپو سر و بدن اسکالپیا  

شامپو پسوریازیس دئودراگ

12- چه چیزهایی برای پسوریازیس ضرر دارد؟

به طور کلی رژیم غذایی خاصی برای بیماری پوستی پسوریازیس وجود ندارد. اما بهتر است موارد زیر در این بیماری رعایت شود. 

- غذا

بهتر است افرادی که مبتلا به پسوریازیس هستند، مصرف مواد غذایی زیر را محدود کنند. 

• گیاهانی مانند گوجه فرنگی، بادمجان و سیب زمینی سفید
• گلوتن که در بسیاری از غلات وجود دارد
• مواد غذایی تهیه شده با آرد سفید 
• لبنیات 
• صدف 
• گوشت خوک 
• گوشت قرمز
• الکل 

- نور خورشید

اگرچه مواجهه شدن با نور خورشید به مدت کوتاه می تواند، برای از بین بردن سلول های ایمنی حمله کننده به سلول های پوستی مفید باشد، اما این مواجهه با نور خورشید نباید به اندازه ای باشد که فرد دچار آفتاب سوختگی شود. چراکه آفتاب سوختگی شرایط پوستی در این افراد را وخیم تر می کند. 

- هوای سرد و خشک

هوای سرد و خشک، می تواند باعث بیشتر شدن علائم در افراد مبتلا به پسوریازیس شود. در هوای سرد رطوبت پوست کاهش پیدا کرده و متعاقبا پوست خشک تر از قبل می شود که چنین شرایطی برای افراد مبتلا به پسوریازیس مناسب نیست. 

- استرس

استرس و پسوریازیس ارتباط مستقیمی با یکدیگر دارند. استرس یک محرک رایج برای شعله ور شدن پسوریازیس است. ارتباط بین استرس و پسوریازیس پیچیده است و این دو عامل به صورت یک لوپ همدیگر را تحریک می کنند. پسوریازیس در افراد ایجاد استرس کرده و استرس نیز به خودی خود باعث فعال تر شدن سلول های ایمنی برای حمله به سلول های پوستی می شود.

افراد مبتلا به پسوریازیس، سطوح پایین تری از هورمون استرس یا کورتیزول دارند که به طور معمول به مهار التهاب کمک می کند. بنابراین وقتی تحت استرس هستند، التهاب شروع می شود و پسوریازیس شعله ور می شود.

- چاقی

چاقی می تواند ریسک عود کردن پسوریازیس را افزایش دهد. مقاله ای در سال 2013 نشان داد رژیم کم کالری باعث بهبود علائم افراد مبتلا به پسوریازیس و بالا رفتن کیفیت زندگی این افراد می شود. 

- سیگار

سیگار کشیدن نه تنها می تواند خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش دهد، بلکه می تواند شدت بیماری را نیز افزایش دهد. همچنین نیکوتین موجود در سیگار ممکن است با داروهایی که برای درمان پسوریازیس مصرف می شود، تداخل داشته باشد.

مطالعه ای در سال 2006 نشان داد استفاده از سیگار ریسک ابتلا به نوع نادر پسوریازیس به نام پسوریازیس پوسچولار را افزایش می دهد. 

- برخی دارو ها  

برخی از داروها ممکن است در عملکرد سیستم ایمنی مداخله ایجاد کنند و در نهایت باعث ایجاد علائمی شدیدتر در افراد مبتلا شوند. 

• بتا بلاکرها
• مهار کننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین
• داروی ضد مالاریا
• لیتیم 
• اینترفرون آلفا 

- عفونت 

ابتلا به برخی عفونت ها مانند گلو درد ناشی از استرپتو کوکوس فارنژیتیس، کاندیدا آلبیکنز و عفونت مجاری تنفسی، می تواند باعث عود کردن پسوریازیس شود.

- گزش، خراش و یا هر گونه آسیب پوستی 

اگر بر روی پوست فرد دچار پسوریازیس، خراش و یا زخمی ایجاد شود، ممکن است ضایعات جدیدی در اطراف ناحیه آسیب دیده به وجود آید. بنابراین بهتر است افرادی که مبتلا به پسوریازیس هستند، مراقبت های لازم را جهت عدم ایجاد زخم بر روی پوست انجام دهند. 

- هورمون ها 

طبق مطالعه ای که در سال 2015 انجام شد، سطح پایین استروژن در خانم ها باعث تحریک و عود پسوریازیس می شود. همین دلیل محکمی برای وخامت علائم پسوریازیس در دوران یائسگی است. 

به دلیل بالا بودن سطح استروژن در دوران بارداری، بسیاری از بانوان مبتلا به پسوریازیس در این دوران، علائم کمتری را تجربه می نمایند. به گونه ای که در بسیاری از بانوان مبتلا، به دنبال افت استروژن پس از وضع حمل، علائم پسوریازیس شعله ور می گردد. 

13- آیا پسوریازیس سرطان است؟

پسوریازیس، نوعی بیماری خود ایمنی است که در آن سلول های سیستم ایمنی به سلول های سالم پوست حمله می کنند. تخریب سلول های پوستی، باعث تحریک ساخت سلول های جدید برای جبران سلول های پوستی از دست رفته می گردد. تکثیر بالای سلول های پوستی در نهایت باعث تجمع سلول های پوستی روی هم و به وجود آمدن زخم های پسوریازیس می شود. با توجه به تکثیر سلول های پوستی، ممکن است برخی به اشتباه تصور کنند این بیماری نوعی سرطان است که اینطور نیست. 

14- چرا پسوریازیس درمان ندارد؟

اگر راجع به درمان عفونت و یا سرطان صحبت کنیم از بین بردن سلول های آلوده به ویروس و باکتری و یا از بین بردن سلول های سرطانی بسیار منطقی خواهد بود. اما وقتی صحبت از سیستم ایمنی باشد، چنین چیزی ممکن نیست. شما نمی توانید سیستم ایمنی را مورد هدف دارو قرار دهید، چراکه به تک تک سلول های آن برای مقابله با انواع عفونت ها احتیاج دارید. از بین رفتن سیستم ایمنی با از دست رفتن شخص با ساده ترین عفونت ها، برابر است. بنابراین  تنها کاری که می توان انجام داد، کنترل علائم بیماری تا حد ممکن و کاهش التهاب است. 

15- بیماری پسوریازیس چقدر طول می کشد؟

بیماری پسوریازیس ممکن است در دوره هایی از زندگی به اندازه ای کم شود که هیچ گونه علائمی مشاهده نشود. از طرفی ممکن است در بازه هایی از زندگی علائم شعله ور شود. متاسفانه نمی توان گفت که این بیماری چه قدر طول می کشد و ممکن است فرد مبتلا مادام العمر با این بیماری درگیر باشد. 

16- آیا قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای پسوریازیس مفید است؟

مواجهه با نور خورشید در حد متعادل که باعث آفتاب سوختگی نشود، می تواند با کاهش سرعت تکثیر سلول های پوستی و کاهش پوسته ریزی در پسوریازیس مرتبط باشد. قرار گرفتن در معرض نور خورشید، تحریک کننده تولید ویتامین D در بدن می باشد. ویتامین D التهاب را در سراسر بدن کاهش می دهد و قادر به تنظیم عملکرد سیستم ایمنی است و ممکن است به کاهش پلاک های پسوریازیس کمک کند. علاوه بر آن، مواجهه کوتاه مدت با نور خورشید، از طریق از میان بردن گلبول های سفید بسیار فعال، در مهار فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی مفید می باشد. 

17- برای درمان پسوریازیس به چه دکتری مراجعه کنیم؟

برای درمان پسوریازیس می توانید به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید. ایشان در صورت ضرورت، شما را به سایر متخصصین نظیر پزشکان متخصص روماتولوژی، داخلی و یا روانپزشکی ارجاع می دهند.

تالیف: دکتر شیدا احمدی کولایی دکترای تخصصی داروسازی- گرایش فارماکوگنوزی و مهدیس برج خانی کارشناس ارشد بیوتکنولوژی