ویتامین D محلول در چربی

ویتامین ها به دو گروه کلی ویتامین های محلول در آب و ویتامین های محلول در چربی تقسیم می شوند. ویتامین های محلول در چربی قابل حل در آب نیستند و در عوض هنگامی که با چربی مصرف می شوند جذب بهتری دارند.
ویتامین های محلول در چربی پس از جذب در بدن، در کبد و بافت های چرب ذخیره می شوند. بدن می تواند این ویتامین ها را برای استفاده در آینده ذخیره کند.

ویتامین های محلول در چربی عبارتند از:
-ویتامین A
-ویتامین D
-ویتامین E
-ویتامین K
هر کدام از این ویتامین ها کارکردهای متفاوتی در بدن دارند. افراد در هر سنی به مقادیر مشخصی از این ویتامین ها نیاز دارند و در صورتی که این ویتامین ها از طریق تغذیه تامین نشوند فرد باید مکمل مناسب مصرف کند.

با وجود اینکه کمبود ویتامین های محلول در چربی مشکلات متعددی برای سلامت فرد و عملکرد مناسب برخی از ارگان های بدن ایجاد می کند، اما مصرف بیش از اندازه این ویتامین ها نیز فرد را دچار مشکلات و عوارض می کند.
در ادامه در مورد ویتامین D، عملکرد آن، مقدار مصرف و ... اطلاعاتی داده شده است.

بیشتر بخوانید: ویتامین ها و مواد معدنی از A تا Z

ویتامین D
ویتامین D به طور طبیعی در بدن ساخته می شود. این اتفاق هنگامی رخ می‌دهد که پوست بدن در معرض اشعه خورشید قرار بگیرد. ویتامین D برای استحکام استخوان ها بسیار لازم و ضروری است. می‌تواند این ویتامین نیز مانند ویتامین A شامل مجموعه‌ای از اجزا است که به طور کلی به آنها ویتامین D اطلاق می‌گردد. در مجموع اغلب این اجزا تحت عنوان کلسیفرول نامیده می شوند.

به طور طبیعی دو نوع ویتامین D وجود دارد که عبارتند از: 
- ویتامین D3 که در چربی‌های حیوانی یافت می شود.
-ویتامین D2 که در گیاهان مانند قارچ یافت می شود.

بیشتر بخوانید: ویتامین D3 و فوائد آن برای بدن

عملکرد ویتامین D
هنگامی که ویتامین D جذب خون می شود کبد و کلیه‌ها کلسیفرول را به کلسیتریول تبدیل می کنند که فرم فعال بیولوژیکی ویتامین D است.
ویتامین D در بدن دو کار اصلی و مهم انجام می‌دهد: استحکام استخوان ها + حمایت از سیستم ایمنی

منابع ویتامین D
مهم ترین منبع تأمین ویتامین D نور خورشید است. هنگامی که اشعه خورشید به پوست می تابد طی فرآیندی پوست شروع به تولید ویتامین D می‌کند. اما از آنجایی که اغلب افراد به مقدار کافی تحت تابش اشعه خورشید قرار نمی گیرند، یا این که به دلیل وجود اشعه‌های مضر خورشید مجبور به استفاده از کرم ضدآفتاب هستند، مقدار کافی ویتامین D در بدن آنها تولید نمی‌شود و اغلب مجبور به استفاده از مکمل‌های ویتامین D می‌باشند.

سایر منابع ویتامین D عبارتند از:
- روغن ماهی
- ماهی های چرب
- قارچ ها قارچ هایی در معرض نور ماورای بنفش رشد کرده‌اند)
- لبنیات غنی شده با ویتامین D

 

مقدار مصرف ویتامین D
مقدار مصرف توصیه شده ویتامین D با توجه به سن افراد اندکی متفاوت است. برخی از کتب مرجع پزشکی این مقدار را به شرح زیر اعلام می دارند:
-نوزادن تا 12 ماه 10 میکروگرم
-افراد 1 تا 70 سال 150 میکروگرم
-افراد بالاتر از 70 سال 20 میکروگرم

کمبود ویتامین D
کمبود ویتامین D عوارض مختلفی برای فرد ایجاد می‌کند که از مهم‌ترین آنها می‌توان به پوکی استخوان اشاره کرد. کمبود ویتامین D به خصوص در افراد مسن می تواند منجر به پوکی استخوان و عدم توانایی بیمار شود. برخی از افراد بیش از سایرین در معرض کمبود ویتامین D هستند. این افراد عبارتند از:
-افراد چاق
-افرادی که دارای پوست تیره هستند.
-افراد مسن
-افرادی که کمتر در معرض نور خورشید قرار دارند.
-افرادی که دارای بیماری‌های مزمن هستند.

برخی از علائم شایع کمبود ویتامین D  عبارتند از: 
-افزایش میزان شکستگی استخوان ها
-ضعف سیستم ایمنی
-ضعف عضلات
-نرمی استخوان ها
-ریزش مو
-افزایش ریسک عفونت ها
-خستگی مزمن

 

مصرف بیش از اندازه ویتامین D
مسمومیت با ویتامین D به ندرت اتفاق می‌افتد و اغلب در افرادی دیده می شود که بدون در نظر گرفتن دوز مناسب از مکمل های ویتامین D استفاده می کنند. وجود ویتامین D بیش از حد مجاز در بدن می تواند منجر به مشکلی به نام هایپر کلسمی شود (در این حالت میزان کلسیم خون از حد مجاز بیشتر می‌شود). هنگامی که هایپر کلسمی رخ می دهد علائم زیر ممکن است در فرد ایجاد شود:
تهوع- سردرد- کاهش وزن- آسیب به قلب و کلیه ها- کاهش اشتها- فشار خون بالا