کوانزیم Q10 و نقش آن در تمرینات ورزشی

کوانزیم Q10، یک ویتامین نبوده، حتی یک ماده مغذی ضروری نیز محسوب نمی شود، حال آن که آنتی اکسیدانی می باشد  که در کبد انسان از ترکیب 2 آمینواسید تیروزین و فنیل الانین تشکیل می شود. این پروسه نیازمند حضور پیریدوکسین یا ویتامین B6 می باشد. برخی مطالعات نشان می دهد که توانایی کبد (جایی که Q10 در آنجا سنتز می شود) در تولید Q10، با افزایش سن کاهش می یابد.
البته مطالعات دیگر نشان می دهد که استفاده از مکمل های Q10 می توانند در کاهش شدت بیماری های مربوط به کهولت سن تاثیرگذار باشد. (بیماری پارکینسون و CHF)

بیشتر بخوانید: کوآنزیم Q10 و سلامت آقایان

Q10 می تواند با ایجاد اثرات آنتی اکسیدانی در مغز، بدن را در مقابل پارکینسون محافظت کند. یک تئوری که باعث ایجاد بیماری پارکینسون می شود این است که میزان آهن در مغز افزایش یافته که منجر به واکنش های اکسیداسیون می شود. در بخش substantia nigra مغز، محلی که انتقال دهنده های عصبی تولید می شود، واکنش های اکسیداسیون، سلول های مغذی را تخریب می کنند. دوزهای بالای Q10 می توانند واکنش های اکسیداسیون از کنترل خارج شده را کاهش داده، از سلول های آسیب دیده محافظت کنند.
Q10 در میتوکندری سلول ها، جهت انتقال الکترون عمل می کند. این بدان معناست که در سنتز ATP (منبع اصلی انرژی برای سلول ها) نقش دارد. از آنجا که مقادیر بالایی از اکسیژن در تولید ATP نقش دارد، می تواند منجر به تولید مقادیر بالایی رادیکال آزاد شود که نتیجه ی این مواد جانبی، متابولیسم اکسیژن ناشی از الکترون ها ی جفت نشده می باشد. الکترون های جفت نشده تمایل به ترکیب شدن با الکترون های دیگر را دارند، لذا زمانی که اتفاق می افتد، بی نظمی ایجاد می شود.  

در یک مطالعه، گروهی از ورزشکارانی که در یک جاده شیب دار کوهستانی می دویدند بررسی شد. دونده ها یا Q10 دریافت کردند و یا placebo (دارونما). هدف از این مطالعه، بررسی اثر مکمل های Q10 در کاهش آسیب عضلانی ناشی از اکسیداسیون و التهاب ایجاد شده می بود.

به جای دریافت 1 الی 2 دوز بالا از Q10، ورزشکاران 30 میلی گرم را 2 روز قبل از شروع آزمایش همراه شام، 3 کپسول با هر وعده غذایی در روز قبل تمرین، یک کپسول در روز تمرین و 1 ساعت قبل از تمرین فیزیکی دریافت کردند. استفاده از دوزهای کوچکتر به ظاهر میزان جذب را افزایش می داد. نتایج نشان داد که گروهی که Q10 دریافت کردند، سطح کراتینین پایین تری نسبت به گروه دارونما داشتند، (یک نشانگر آسیب عضله بعد از تمرین). Q10 به وضوح توانست واکنش های اکسیداتیوی را به طور چشمگیری کاهش دهد، که مانع از آسیب به سلول های غشایی می شد. نتیجه ی آن کاهش درد عضلانی بعد از تمرین می باشد. همچنین فعالیت نیتریک اکساید را تعدیل کرده به طوری که قطر رگ خونی را در حین تمرین افزایش داده و انتقال خون و اکسیژن را به عضلات در حال فعالیت افزایش داد. در این مطالعه Q10، از آسیب DNA ناشی از سطوح بالای NO محافظت کرد.

برای مشاهده مکمل های کیوتن اینجا کلیک کنید.

میزان مصرف:
در اکثر مطالعات انجام شده بر روی انسان، مصرف 300 میلی گرم روزانه از Q10، اثرات چشمگیری را نشان داده است. با اینکه Q10 در گوشت گوساله، ماهی ساردین ، ماهی mackerel و بادام زمینی وجود دارد، حدود 30 میلی گرم در یک پوند ساردین، در 2 پوند گوشت گوساله و در 2.5 پوند بادام زمینی وجود دارد. لذا، مطمئنا استفاده از فرم مکملی آن مقرون به صرفه تر می باشد.
مصرف 300 میلی گرم روزانه Q10 توصیه می شود. از آنجا که Q10 محلول در چربی می باشد، زمانی که با غذا مصرف شود (به خصوص به همراه یک لیوان آب گریپ فروت) جذب آن بالاتر می رود. دانشمندان ژاپنی به این نتیجه رسیدند که جذب Q10 به همراه گریپ فروت بالا می رود، زیرا که بر روی پروتئین خاصی در مسیر گوارشی جهت جذب بیشتر Q10 عمل می کند. یک روش دیگر جهت بالا بردن جذب Q10، مصرف آن با 5 میلی گرم Bioperine می باشد. این عصاره Bioperine تهیه شده از فلفل سیاه، میزان جذب Q10 را تا 30% بیشتر از حالتی که به تنهایی مصرف می شود، بالا می برد.

مقایسه ی مکمل های Q10 موجود :

برای مشاهده محصولات بر روی نام آنها کلیک کنید.

Co Enzyme Q10 30 mg
Co Q10
Q10 Plus 30
Co Q10 60 Softgels
B Q10
Covitan 75
Q10 BSK
Nutri Q10
Q10 Plus 100
Co Q10 100 mg
Stat Guard
Co Q10 Elite 200 mg

CoQ10 Red 100 mg