رپورتاژ- آرتروپلاس اورتومول ایمن برای دیابتی های مبتلا به آرتروز

دیابت و آرتروز در اکثر موارد به صورت هم زمان در یک فرد بروز می‌کنند زیرا ابتلا به یکی از این دو بیماری، زمینه بروز دیگری را فراهم می‌کند‌. از سوی دیگر چاقی، آسیب دیدگی عصب، اختلال در جریان ‌خون و تخریب بافت غضروف رایج‌ ترین فاکتورهای ایجاد درد مفصل در بیماران دیابتی‌ هستند.

دیابت یک بیماری متابولیک است که به طور مداوم افزایش سریع قند خون را به همراه دارد که به آن هایپرگلیسمی (قندخون بالا) می گویند. در شرایط طبیعی و نرمال، هورمون انسولین برای کنترل مقدار گلوکز در خون توسط بدن ترشح می شود. در دیابت نوع 1 بدن قادر به ساخت انسولین کافی نیست و در دیابت نوع 2، تاثیر انسولین بر کبد، بافت چربی و ماهیچه ها دچار اختلال شده، به طوری که این شرایط به مقاومت به انسولین معروف است.
در افراد مبتلا به دیابت، سطح آنتی اکسیدانی به دلیل آسیب های اکسیداتیو پایین تر از حد نرمال است. درمان آنتی اکسیدانی در این افراد می تواند به کاهش سطح استرس اکسیداتیو و کاهش خطر پیشرفت عوارض دیابت کمک کند. مکمل آرتروپلاس اورتومول با 30 ترکیب ویژه یک مکمل کامل برای بیماران مبتلا به آرتروز است. این محصول علاوه بر دارا بودن ترکیبات موثری مانند کلاژن هیدرولیزات به میزان 2.5 گرم، اسیدهیالورونیک و ان استیل سیستئین حاوی امگا3 و آنتی اکسیدان هایی به ویژه لیکوپن و لوتئین است که برای افراد دیابتی مبتلا به آرتروز نیز ایمن است.  

برای خرید مکمل آرتروپلاس اورتومول اینجا کلیک کنید.

ان استیل سیستئین
ان استیل سیستئین مشتق اسیدآمینه ی ال سیستئین می باشد. NAC به عنوان مکمل غذایی و دارویی در دسترس بوده و پایدارتر از ال سیستئین است و جذب بهتری دارد. NAC پیش ساز اصلی گلوتاتیون بوده و دارای خواص آنتی اکسیدانی است. همچنین از غشای سلول در برابر پراکسیداسیون لیپیدی و اکسیداسیون پروتئین محافظت می کند. این ماده به سرعت از دستگاه گوارش جذب و توسط جریان خون به کبد منتقل می شود. NAC به ال سیستئین و سایر متابولیت ها متابولیزه می شود.
ال سیستئین نیز به گلوتاتیون، پروتئین، تورین و سولفات متابولیزه خواهد شد. NAC می تواند در درمان دیابت، برخی سرطان ها و برخی اختلالات ایمنی نیز مفید باشد. این اسیدآمینه بیشتر از ویتامین C و E یا هر دو این ویتامین ها برای دیابت ملیتوس (شیرین) مقاومت به انسولین مفید است. ان استیل سیستئین به طور متوسط باعث کاهش سطوح قند خون می شود.  

کلاژن هیدرولیزات
کلاژن علاوه بر کاهش علائم بیماری آرتروز در بهبود بیماری های التهابی و دژنراتیو مانند دیابت نقش دارد. کلاژن هیدرولیزات متشکل از پپتیدهای محلول در آب از مولکول هایی با وزن های مختلف است. این پپتیدها غنی از اسیدهای آمینه موجود در کلاژن شامل گلیسین، ال-پرولین و هیدروکسی پرولین می باشند.
مکمل های غذایی حاوی کلاژن هیدرولیزات برای سلامت مفصل و استخوان کاربرد دارد. اسیدهای آمینه موجود در کلاژن هیدرولیزات با سنتز کلاژن جدید و غضروف جدید در مفاصل در ارتباط است. همچنین این اسیدهای آمینه در کاهش درد ناشی از آرتروز بسیار تاثیر دارند. برخی از الیگوپپتیدهای موجود در کلاژن هیدرولیزات ممکن است بر ساخت کلاژن موثر باشد.

کلاژن هیدرولیزات دارای خواص ضد التهابی بوده و در مقابله با بیماری مفصلی دژنراتیو مفید است. همچنین این ترکیب باعث بهبود درد مفاصل در ورزشکاران می شود. کلاژن هیدرولیزات دارای اثرات بالقوه ای بر روی متابولیسم استخوان به ویژه در شرایط کمبود کلسیم می باشد. این ترکیب باعث بهبود تاثیر کلسی تونین در درمان آرتروز خواهد شد. کلاژن هیدرولیزات به صورت پودر در دسترس بوده یا به صورت مکمل ترکیبی با سایر ترکیبات شامل کندروئیتین، گلوکزامین و غیره است.

گلوکزامین
گلوکزامین در بهبود سلامت مفاصل موثر است، همچنین تاثیر منفی بر سطوح قند خون ناشتا، متابولیسم گلوکز یا حساسیت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت ندارد. بنابراین نیازی به محدود کردن افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 یا افراد پیش دیابتی برای استفاده از گلوکزامین نیست. گلوکزامین آمینو مونوساکاریدی است که در کیتین، گلیکوپروتئین ها و گلیکوزامینوگلیکان ها از جمله هیالورونیک اسید و هپاران سولفات وجود دارد.
گلوکزامین به سه فرم گلوکزامین هیدروکلراید، گلوکزامین سولفات و ان استیل گلوکزامین به صورت مکمل های غذایی موجود است. تمام انواع گلوکزامین ها به صورت محلول در آب می باشند. این ترکیب باعث بهبود و حفظ ساختار و عملکرد غضروف در مفاصل بدن می شود. همچنین گلوکزامین دارای خواص ضدالتهابی است. گلوکزامین در متابولیسم گلیکوپروتئین نقش دارد. گلیکوپروتئین ها معروف به پروتئوگلیکان ماده اصلی در ماتریکس خارج سلولی بافت همبند را تشکیل می دهد.
گروه های پلی ساکاریدها در پروتئوگلیکان ها، گلوکزامینوگلیکان ها نامیده می شود که شامل اسیدهیالورونیک، کندروئیتین سولفات، درماتان سولفات، کراتان سولفات، هپاران و هپاران سولفات است. تمام گلوکزامینوگلیکان ها محتوی مشتقات گلوکزامین یا گالاکتوزامین است. مشتقات گلوکزامین در هیالورونیک اسید، کراتان سولفات و هپاران سولفات یافت می شود. کندروئیتین سولفات نیز حاوی مشتقات گلوکزامین است.
زنجیره های گلوکزامینو گلیکان ها (GAG) اجزای اصلی اگر یکان موجود درغضروف مفصلی می باشد. در مراحل اولیه بیماری مفصلی دژنراتیو، بیوسنتز اگریکان افزایش می یابد. اما در مراحل بعدی سنتز اگریکان کاهش یافته و در نهایت منجر به از بین رفتن انعطاف پذیری غضروف و بروز علائم آرتروز می شود. در طول پیشرفت آرتروز، استفاده از گلوکزامین نقش مهمی دارد، به طوری که این ماده دارای فعالیت آنتی اکسیدانی است.

در حدود 90 درصد از دریافت خوراکی گلوکزامین از روده کوچک جذب و از طریق جریان خون سیاهرگی به کبد منتقل می شود. گلوکزامین در کمک به درمان آرتروز نقش دارد و باعث تسکین التهاب و سلامت استخوان و مفاصل می شود. همچنین براساس مطالعه ای بهبود قابل توجه التهاب و درد مفاصل مربوط به استفاده همزمان گلوکزامین و کندروئیتین است.
همچنین تاثیر گلوکزامین نسبت به ایبوپروفن بیشتر یا برابر است. مکمل های گلوکزامین سولفات باعث توقف پیشروی تخریب و کاهش علائم آرتروز زانو می شود. مصرف گلوکزامین و کندروئیتین دارای اثرات سینرژیستیک بوده و استفاده از این دو ترکیب در مهار پیشرفت آسیب های دژنراتیو غضروف نسبت به مصرف جداگانه هر یک از این ترکیبات موثرتر است. گلوکزامین در بهبود آرتروز موثر بوده زیرا برای ساخت گلیکوزامین گلیکان ها در غضروف مفاصل حیاتی است. کاهش محتوای GAG در ماتریکس غضروف آرتروز با شدت آرتروز در ارتباط است. مصرف خوراکی گلوکزامین باعث بهبود توانایی کندروسیت ها در ترشح بیشتر GAG می شود.

لیکوپن  و لوتئین
دریافت هم زمان لیکوپن با بتاکاروتن باعث افزایش جذب لیکوپن می شود. لیکوپن نسبت به سایر کاروتنوئیدها فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری دارد و می تواند باعث کاهش سطح استرس اکسیداتیو در افراد مبتلا به دیابت شود. همچنین باعث به دام انداختن اکسیژن فعال و رادیکال های پروکسیل برای مهار اکسیداسیون DNA، پراکسیداسیون لیپیدی و اکسیداسیون لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL) می شود.
آسیب اکسیداتیو و سطوح پایین انسولین مرتبط با بیماری دیابت می تواند با مصرف لیکوپن بهبود یابد. بنابراین مصرف لیکوپن برای بهبود یا جلوگیری از عوارض دیابت می تواند موثر باشد.
با توجه به این که بیماران مبتلا به دیابت با عوارض مختلفی از جمله مشکلات چشمی مواجه می شوند، لوتئین از ترکیبات کاروتنوئیدی موثر در جلوگیری از تخریب بافت چشم است. این آنتی اکسیدان می تواند از اثرات مضر رادیکال های آزاد جلوگیری و باعث حفظ سلامت سلول ها شود.

امگا3
رژیم غذایی سرشار از اسیدهای چرب امگا3 باعث کاهش مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت می شود. DHA موجود در امگا3 دارای خواص ضدالتهابی است. مکمل های امگا3 باید حاوی آنتی اکسیدان ها از جمله ویتامین E باشد تا از اکسیداسیون این اسیدهای چرب جلوگیری شود. DHA جزء حیاتی فسفولیپیدهای غشای سلولی انسان به ویژه در مغز و شبکیه چشم است. DHA همچنین ممکن است باعث کاهش سطوح تری گلیسریدها و افزایش سطوح کلسترول HDL شود. این اسید چرب اشباع نشده دارای خواص ضد التهابی است. EPA دارای خاصیت ضد التهابی است. EPA نقش درمانی در دیابت نوع 2 و در کاهش پیشرفت نفروپاتی دیابت دارد.

ویتامین D3
تعداد زیادی از بیماری های غیر اسلکلتی از جمله دیابت ملیتوس (شیرین) نوع 2 نیز با کمبود ویتامین D3 در ارتباط است. براساس مطالعه ای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 غلظت ویتامین D3 پایین تری در سرم خون دارند. همچنین این ویتامین با تاثیر بر حساسیت و ترشح انسولین نقش مهمی در بهبود مقاومت به انسولین خواهد داشت. بنابراین توصیه می شود افراد مبتلا به دیابت نوع 2 برای کنترل بهتر این بیماری از مکمل های حاوی این ویتامین استفاده نمایند. مکمل آرتروپلاس اورتومول حاوی 600 واحد بین الملل ویتامین D3 است.

ویتامین C و E
ویتامین C یک ویتامین ضرروی برای رشد و ترمیم بافت ها است. آرتروز باعث تخریب کلاژن و در نهایت ساییدگی و التهاب مفاصل خواهد شد. این ویتامین به تولید کلاژن، ساخت و حفظ غضروف و تاندون ها کمک می کند.
اسکوربیک اسید دارای خواص آنتی اکسیدانی بوده که بر سطوح قندخون تاثیر مثبتی دارد. همچنین افراد مبتلا به دیابت دارای سطوح بالایی از قند خون و سطوح پایینی از ترکیبات ویتامین C، بتاکاروتن و رتینول و ویتامین E می باشند. ویتامین E نیز فرآیند اکسیداتیو را به تاخیر می اندازد و از ترکیب اکسیژن با سایر مواد برای تشکیل پروکسید هیدروژن موثر در تسریع مرگ سلولی جلوگیری می کند.

مصرف این ویتامین برای جلوگیری از بروز عوارض دیابت مفید است. استفاده از آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین C، E و A می تواند در جلوگیری از افزایش سریع قندخون و عوارض ناشی از دیابت از جمله نفروپاتی و نوروپاتی موثر باشد. بنابراین توصیه می شود رژیم غذایی افراد مبتلا به دیابت سرشار از آنتی اکسیدان ها باشد.

ویتامین های گروه B
ویتامین های گروه B با شرکت در متابولیسم کربوهیدرات ها، اثر تسکین دهنده ای بر دیابت ملیتوس دارند. همچنین افراد مبتلا به دیابت معمولا کمبود تیامین (ویتامین B1) دارند، زیرا اکثر افراد دیابتی به جای حفظ این ویتامین آن را دفع می کنند. کمبود تیامین موجب پوشش نازک رگ های خونی و در نتیجه التهاب تمام رگ خواهد شد. بنابراین مصرف این ویتامین از مشکلات عروق خونی رایج در افراد دیابتی پیشگیری می کند.

موادمعدنی
کمبود ماده معدنی منیزیم در افراد مبتلا به دیابت بسیار رایج است. این ماده معدنی نقش کلیدی در تنظیم فعالیت انسولین ایفا می کند، به طوری که کمبود منیزیم باعث تشدید مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت خواهد شد. همچنین دریافت پایین منیزیم با دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک در ارتباط است.
بنابراین استفاده از این ماده معدنی می تواند در جلوگیری یا مدیریت این بیماری موثر باشد. از طرف دیگر شیوع دیابت در افرادی با سطوح پایینی از منگنز رو به افزایش است و این ماده معدنی در تنظیم سطح گلوکز موثر است. سلنیوم حاوی پروتئینی به نام سلنوپروتئین بوده که دارای خواص آنتی اکسیدانی بالایی است و آنتی اکسیدان ها نیز از بیماری های مزمن از جمله دیابت پیشگیری می کنند.
همچنین شانس ابتلا به دیابت نوع 2 در افرادی با رژیم غذایی سرشار از سلنیوم  نسبت به افرادی که به میزان کمی از این ماده معدنی استفاده می کنند کمتر است. ماده معدنی زینک و مس نیز تاثیرات مفیدی بر کنترل گلیسمی در بیماران دیابتی و بهبود پارامترهای لیپیدی دارد.
 با این اوصاف با توجه به افزایش روزافزون افراد مبتلا به دیابت و به دلیل ارتباط نزدیک بیماری های التهابی از جمله آرتروز با دیابت استفاده از مکمل آرتروپلاس با 30 ترکیب ضدالتهاب قوی و سرشار از آنتی اکسیدان ها می تواند به کاهش درد، التهاب و عوارض ناشی از این بیماری ها کمک کند.